obezwładni|ć

pf — obezwładni|ać impf vt to overpower, to incapacitate [napastnika, przeciwnika]

- strach/jej uroda obezwładnia mnie fear/her beauty overpowers me

- obezwładnić kogoś spojrzeniem to hold a. pin sb with a look a. one’s gaze

- obezwładniająca nieśmiałość/obezwładniający strach crippling shyness/paralysing fear

- obezwładniająca senność/obezwładniający upał overwhelming a. overpowering sleepiness/heat

- obezwładniające poczucie bezsilności an overwhelming a. overpowering sense of helplessness

- cios/gaz obezwładniający an incapacitating blow/incapacitating gas